Miko dojo

Een introductie in de Bujinkan

De Bujinkan Dojo werd opgericht door Masaaki Hatsumi Soke ter ere van zijn leraar, Toshitsugu Takamatsu, de eerste die de title van Soke kreeg binnen de 9 scholen waaruit de Bujinkan bestaat.

Bujinkan kun je vertalen als “Hall of the Divine Warrior” en iedere stijl binnen de Bujinkan wordt gezien als een Kobudo of antieke martial art. De oudste wortels van deze scholen kunnen tot het jaar 800 teruggevolgd worden, voornamelijk vanuit overlevering (kuden) en er wordt naar verwezen als Koryu (ancient schools).

Kobudo verwijst naar de klassieke martial arts systemen, zo voor 1600. Het is goed om te onthouden dat hoewel de Bujinkan bekend is om zijn Ninpo Taijutsu, dit slechts een deel is van de complete Budo Taijutsu zoals dat wordt geleerd door Hatsumi Sensei. Hier horen ook andere methoden en technieken bij die Hatsumi Sensei geleerd heeft van Ueno Takashi en Nawa Yumio voordat hij onder Takamatsu Sensei trainde.

Een korte beschrijving van de scholen die behoren tot de Bujinkan en waarvan Hatsumi Sensei de Soke is, is noodzakelijk voor het begrip van de Bujinkan als geheel. Het is echter ook goed om te weten dat de training niet een al te grote nadruk legt op deze scholen en hun afstamming en erfenis. Juist ook door de essentie van deze scholen waren ze erg kien op geheimhouding en dus zijn de historische bronnen, zeker voor wat betreft de vroegere periodes, niet uitputtend en kunnen leiden tot misinformatie. (Hatsumi – Hidden Ninja Submission)
Hatsumi Sensei ontving de scrolls van de negen scholen die de Bujinkan uitmaken van Takamatsu Toshitsugu die op zijn beurt de scrolls ontving van 3 bronnen: Toda Shinryuken, Ishitani Matsutaro en Mizuta Yoshitaro.

De volgende matrix laat de school zien, het systeem en de voorlaatste Soke:

Ryuha               Systeem        Voorlaatste Soke
Togakure Ryu        Ninpo          Toda Shinryuken
Kumogakure Ryu      Ninpo          Toda Shinryuken
Gyokushin Ryu       Ninpo          Toda Shinryuken
Gyokko Ryu          Kosshijutsu    Toda Shinryuken
Koto Ryu            Koppojutsu     Toda Shinryuken
Shinden Fudo Ryu    Dakentaijutsu  Toda Shinryuken
Kukishinden Ryu     Happo Biken    Ishitani Masataro
Gikan Ryu           Koppojutsu     Ishitani Masataro
Takagi Yoshin Ryu   Jutaijutsu     Mizuta Yoshitaro

Hieruit blijkt dat de meeste historische erfenis en invloed van de Toda-lijn afkomt en er dus een grote invloed van Ninpo Taijutsu is in alles wat we trainen. Hoewel je hieruit kunt afleiden dat er maar drie scholen zijn die uitmondden in wat nu Ninpo is, is dit te simpel voorgesteld. Zowel de Koto Ryu als de Gyokko Ryu, hoewel niet naar verwezen als Ninpo scholen, waren ook stijlen die werden getraind door Iga Bushi (warriors) en werden geïntroduceerd in de Iga Ninpo in een vroeg stadium van hun ontwikkeling. De Gikan Ryu, werd volgens de Bugei Ryuha Daijuten ook vaak als Ninpo school en als Koppojutsu school genoemd en is gefundeerd op de basis van de Gyokko Ryu. De Kukishinden Ryu omvat ook zaken vanuit Shinto, Shugendo en Budo waaronder Shinobi no ho, oftewel ninjutsu. De Shinobi erfenis van de Toda lijn is duidelijk, maar Bujinkan bronnen zeggen dat de Ishitani familie ook Chunin adviseurs waren van de Hattori Ninpo Ryu onder leiderschap van Hanzo Hattori, een van Japan’s bekendste Ninja’s.

Wat is er anders aan de Bujinkan?

Wat is er nu zo anders aan de Bujinkan in vergelijking met moderne martial arts? (Karate, Kendo, Judo, Aikido, etc.) Belangrijkste is dat de technieken die we nu trainen ontstaan zijn op de slagvelden. Toen de vrede in Japan na 1640 begon was er geen noodzaak meer voor verdere training en werden technieken verwaarloosd en vergeten. De samurai van weleer gingen zich toeleggen op meer vreedzame zaken. De krijgskunsten die hier werden ontwikkeld gingen niet alleen over de effectiviteit van de technieken, maar ook over karaktervorming.

De Bujinkan is uniek in het feit dat effectiviteit nog steeds als belangrijkste wordt gezien en technieken niet worden aangepast om ze geschikt te maken voor sport. Dit houdt dus ook in dat we binnen de Bujinkan geen competitie kennen. Traditionele Budo lijkt slechts vaag op de moderne martial arts. De kunst die wij bestuderen heeft een historische diepgang en traditie, terwijl de meesten van bovengenoemde sporten slechts maximaal 100 jaar oud zijn. Studie in de Bujinkan duurt dan ook je hele leven!

Hoe worden studenten gegradueerd?

De training is gebaseerd op de Bujinkan Shinden Kihon Gata (Divine transmission of the basic forms) syllabus, een training manual gemaakt door Hatsumi Sensei tot het niveau van shodan. Deze syllabus wordt ook wel “Ten Chi Jin Ryaku no Maki” genoemd.

Studenten dienen verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen studie en ontwikkeling. Daar per individu de vooruitgang verschilt en de wijze waarop lessen en aanwijzingen worden opgenomen ook zal afwijken is er geen sprake van groepsgraduaties, of graduaties per klas. De instructeur bekijkt en volgt de student tijdens de training en zal de student gradueren als deze bewezen heeft er klaar voor te zijn. Graduering is afhankelijk van het vermogen van de student om natuurlijk te bewegen in Budo Taijutsu alsmede het vermogen de basis te beheersen. Ook het vermogen de basis aan te passen in de vorm van een henka is een belangrijke tool bij het uiteindelijk gradueren. Zelfstudie over filosofie en andere aanverwante zaken die je helpen een complete krijgskunstenaar te worden, worden ook gestimuleerd vanuit de dojo.

Hoe ziet het gradueringssysteem er uit?

Het Bujinkan gradueringssysteem kent 3 banden: wit, groen en zwart. Nieuwe leden dragen een witte band. Kyu graad leden (9e kyu-1e kyu) dragen een groene band. Vrouwen kunnen ervoor kiezen een rode band te dragen i.p.v. een groene. Vanaf de 1e dan draagt men een zwarte band. Er zijn 10 zwarte band niveau’s: Shodan tot Judan (1e dan tot 10e dan). Het 10e dan niveau is verder verdeeld in 5 sub-levels: Chigyo Happo Biken, Suigyo Happo Biken, Kagyo Happo Biken, Fugyo Happo Biken en Kugyo Happo Biken (aarde, water, vuur, wind en leegte). Dit correspondeert met de 5 niveau’s van Shoden, Chuden, Okuden, Menkyo en Menkyo Kaiden zoals je die vindt in veel klassieke martial arts.